Deze keer niet zomaar een atlete in de kijker, niet elke wedstrijd loopt zoals je het wil. Zeker niet voor Tanja! Ze vocht zolang het kon, maar de strijd was niet eerlijk! Graag brengen we via deze weg een herinnering aan Tanja! Enkele ratjes vonden de kracht bij elkaar om onze energieke Tanja voor altijd in onze gedachten te brengen. Bedankt hiervoor!
Wie Tanja gekend heeft, kent haar vast en zeker als een enthousiaste en energieke dame.
Wie Tanja niet gekend heeft, lees gerust even mee.
4 jaar geleden deed Tanja haar intrede in de club. Vol enthousiasme nam ze deel aan alle trainingen. Bij de zwemtrainingen kon ze er niet tegen dat er aan haar “voetjes getikt” werd, wat haar motiveerde om sneller te willen zwemmen. Wie met haar in de baan zwom, weet maar al te goed dat je best niet aan haar voeten kwam en dat je haar de training moest laten uitzwemmen. Zeker geen meter te weinig. Al was het maar omdat haar gestructureerde brein graag afgeronde cijfers wou.
Op de fiets deed ze niets liever dan klimmen. Hoe pittiger, hoe liever … ideaal voor de pittige dame die ze zelf was. Ook hier moesten de cijfers op strava mooi afgerond zijn, waardoor ze dus regelmatig wel eens een extra rondje op een parking of bij aankomst thuis deed.
Lopen of trailen, het maakte haar niet uit. Ze stond ook niet verlegen om een uitdaging. Zonder voorbereiding een trail van 20km, geen probleem. Als Tanja het wil, zal Tanja het ook met succes afwerken … zolang de cijfers maar mooi afgerond zijn ;-)
Ze maakte ook deel uit van het feestcomité, want Tanja was er steeds graag bij. En we hadden haar er ook heel graag bij. Haar enthousiasme was aanstekelijk.
In corona-tijden werd Tanja minder in de club gezien, dit was helaas niet enkel door corona. In juni 2020 werd er een tumor in haar borst ontdekt, waarna een amputatie en verdere behandeling werd opgestart. Ze herstelde goed en begon weer (sport)plannen te maken. Zo wou ze graag deelnemen aan de halve triatlon in Gravelines en in de UK een coast-to-coast MTB wedstrijd afronden. Plannen maken gaf haar weer de moed om verder te gaan en te vechten. Helaas kwam er in april 2021 opnieuw slecht nieuws. De zeldzame kanker zat in haar lever en milt. De prognose was niet goed, maar Tanja wou vechten en tijd winnen.
Want zo was ze: een vechter en bijter in alles wat ze deed. Als persoon een enthousiaste, energieke, moedige dame. Ze wist waar ze naartoe wou en dit lukte haar bijna altijd. Bijna … want een zeldzame, agressieve kanker krijg je niet zomaar onder controle. Ook al heeft ze dit lange tijd geprobeerd. “Neuten” heeft ze niet gedaan, “pleujen” moest ze uiteindelijk wel.
Tanja haar hart lag bij de club, wie haar kende zal haar hoogstwaarschijnlijk niet meer vergeten. Hopelijk kan haar enthousiasme en doorzettingsvermogen iedereen in de club inspireren.
Tanja, we vergeten je NOOIT! Hopelijk vind je nu de rust die je verdient.
Comentários