Wat als je de race vanuit de ogen van de RTTO ratjes beleeft … no swim wegens vleesetende bacteriën(vermoeden we), fietsen bij wind die voelde als 6bft. Een verzengende hitte en met bergen die net niet de hoogtes van Mount Everest leken te bereiken. Iedereen haalde dapper de wissel. Echter begon de echte uitdaging dan pas, helaas werd Elke haar fiets waarschijnlijk gesaboteerd door Hollanders. Daar hebben we echter nog geen bewijs van, maar wie anders, heeft naald en draad mee op een Ironman om banden te borduren? Het loopparcours leek eerder op een trailrun met stukken in het bos van Vichy, het beklimmen van een kassei strook en 2 heuvels per ronde. De verzengende hitte leidde tot afgesleten zolen, sommigen moesten blootsvoets verder maar onze supporters gilden ons omhoog en vooruit. Groot was onze voldoening toen we de finish bereikten. De heroïek van de deelnemers was duidelijk aanwezig.
Een anoniem ratje heeft heel goed gefietst, maar door Achillespeesblessure maar 1 ronde van 10,5 km gelopen. Een paar uur op een terrasje gewacht om samen met een ander ratje over de meet te lopen met DSQ als gevolg. Maar die medaille hangt wel rond de hals ;)
De naakte cijfers van een weekend vol triatlonplezier :
Half distance
Nathalie 5:47:43 - 39e in AG
Zoi: 6:00:03 - 45e in AG
Betty : 5:02:58 - 6e in AG
Ludo : 4:53:02 - 84e in AG
Full distance
Johan 11:10:59 - 54e AG
Renato 11:23:17 - 5e in AG